Album: Door merg en brain

Je Moest Waarschijnlijk Gaan

I.
Ik lees de advertentie / De zwarte omlijning benadrukt de essentie / Omschrijving voor die andere dimensie / De letters van je naam ze branden in mijn netvlies / Emoties hectisch ik wil rustig blijven maar 't lukt me net niet / Brok in m'n keel druk op m'n oren / Wil de vraag die ik van binnen stel niet horen / 'Heb ik ècht mijn beste vriend verloren' / Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon / Maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon / Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan niet weggaan / Hee ik zal m'n pijn niet in de weg staan / Door mezelf te confronteren met de feiten niemand iets verwijten / Maar flarden van spijt ze vliegen als tapijten / Door m'n hoofd maar yo ik kan de klok niet keren / Even later al op weg je familie te condoleren / [....] / Ik loop langzaam degene achterna waar ik achter sta neem alles in me op / En omhels eerst je pa ma / En zie daarna het verdriet van je zus doe even lief en ik sus / Geef haar een brief en een kus / ik vraag: '...wil je dit aan Michiel geven' / Ze belooft dat ze 'm voorleest / Ik hoop dus dat je 'm hoort voordat je doorsjeest naar het leven na de dood / Probeer m'n verstand op nul te zetten maar sta rationeel even rood / En voel me slap als ik stap naar je kist ik stik van onbegrip / En klap haast dicht als ik naar adem hap / Angst schuld en woede worden aangekaart maar verdriet bedaart / Je wordt door velen aangestaard in een staat opgebaard / Daar lig je dan is dit 't dan wist ik 't man / Wist je er zelf wel van trok je het niet meer of was dit je plan / Ik maak een vuist stamel je naam en pink een traan ik Wil bij alles stilstaan maar ik moet zodadelijk gaan / Want de condoléance is voorbij het afscheid is nabij / Je weet Brain is zeker niet van steen maar blijft nu wel een kei / Nog een laatste blik ik slik en ga vlug / Want yo je moest waarschijnlijk gaan maar komt zeker nooit meer terug / Refrein (2x): Op veel te jonge leeftijd is van ons heenge-gaan / Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan / Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan / Maar je moest waarschijnlijk gaan

II.
De ceremonie is voorbij iedereen doet semi-opgelucht en quasi-blij / Maar echte rust is er haast niet bij / Meer een suggestieve sfeer van een schone lei / Er vormt zich wederom een rij en met vrienden sta ik zij aan zij / Een net kloffie en een smile fake laat het roffe in de steek / Nog even medeleven met koffie en cake / Ey yo Verbeek denk ik van binnen maar woordeloos kom ik tot mijn zinnen / Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen / De klap en de leegte het besef van het verlies / Mijn hersenvlies kraakt en net zoals servies breekt de spanning heel gemakkelijk / 't Leven is vergankelijk soms ver-achtelijk altijd van tijd afhankelijk / Maar tijdloos ben je nu en feilloos ook al was je grenzeloos je bent nooit mateloos / Het is een schrale troost misschien maar ik blijf geloven in vriendschap eindeloos / Hier beneden of daar bovenin sprakeloos / Werden we tegen het einde er was het één en ander loos / We werden minder close je was boos maar niemand koos / Voor de manier waarop het afliep / Schuld is niet toepasselijk maar hee 't doet zeer dat 't zo maf liep / En 't vreemde is je bent gecremeerd geen steen of urn / Nooit teruggekeerd naar een plek door jouw ziel beheerd / Begrijp me niet verkeerd het is gegaan zoals het ging / Je bent vergaan verre van de herinnering die blijft bestaan / Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf / Alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf / Het klinkt raar naar onwerkelijk maar waar / Misschien ben je daar nu echt onsterfelijk / En is het hiernamaals de sigaar / Want je vibe is wat me altijd bij blijft / En aan mijn zij blijft voordat ik optreed of als ik een rhyme schrijf / Connect ik even met je ziel met Michiel / 't Klinkt debiel maar 't is real net zoals m'n liefde voor vinyl / En altijd op je sterfdag ben ik even alleen / En koop een plaat die me raakt dan zijn we even-tjes één / He yo die band zal voor altijd doorgaan / Want ook al lijk je soms teloorge-gaan je ziel blijft voor altijd voortbestaan / Refrein (2x): Op veel te jonge leeftijd is van ons heengegaan / Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan / Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan / Maar je moest waarschijnlijk gaan