Album: Unbekannt
Chippendale Desch

1) Ne Hingerhof, vun wäje „Roaring Twenties“ !
Vier Pänz un sie kohm noch dozo.
Obwohl mer`t däne Fotos he nit ahnsieht,
Papa woor wie die Miehste arbeitslos.
En schläächte Zick für Kirche ahnzomohle,
jet Andres hatte leider nie jeliert.
Sie moht en off spät uss der Kneip heimholle,
doch nie hätt sie sich für dä Ahl jeniert.

2) Ne Schoss en`nem Kostüm, de Hohre halvlang,
ne Jung en Landseruniform,
ne Püngel Breefe, jottweißwo uss Rußland,
vun ihm, dä niemieh heim noh Kölle kohm.
Un dann ne joode Kääl, wenn och ne ziemlich sture,
ne fließije, nit jraad ene Poet,
en Huhzigg zwesche ussjebrannte Muhre:
„Mer muß sinn, dat et ir`ndwie wigger jeht!“

Refr. A : Eva`m Kommunionskleid
un wie se met`ner Prozession jeht
un Eva met`nem Kinderwaare,
em sechste Johr nohm Kreech,

Postkaate vun der Riviera
un Eva zwei, drei Kilo schwerer,
hinger der Thek en ihrem Laade
un ahm`nem Chippendale Desch.

3) Dat he muß ir`ndwo em Tessin sinn
un dat he woor bestemmp em Westerwald.
Dä Klein, dä domohls brav ahn ihrer Hand jing
ess mittlerweile zehnmohl esu alt.
Se hätt ihm, wo se kunnt, de Stang jehahle.
Ejal, wie affjedrieht, se stund zo ihm.
Se hätt ahn ihn jegläuv, leet ihn nie falle:
„Loht en en Rauh, dä Jung, dä bruch kein Ling.







Refr.B: Eva`m Fasteloovend
un en`nem Liejestohl wie schloofend
un he duutchic em Persianer
un brungjebrannt em Ohvendleech.

Eva em Kiddel op der Eckbank
un stolz vüür ihrem eezte Kühlschrank,
dä Klein om Sofa met dä Jittar
hinger`nem Chippendale Desch.

4) Verwitwet woor se zwanzich Johr lang,
se woor nit allzo off ahn singem Jraav.
Zom Traure woor et Eva nit jeboore,
dofür hätt et – em Ähnz – zo jähn jelaach.
„Woröm och?“ saat et, „irjendwann muß Schluß sinn,
om Friedhoff lieje mer noch lang jenooch.“
Rääsch hattste Eva, un wenn ich dat Leed sing,
hoff ich, ihr hührt zosamme ir`ndwo zo:

Refr.C: Du`n dä Ääzezäller
un dä versoffne Kirchemöhler,
dä Romeo, dä em Schnie krepiert ess,
die Kääls verdraare sich villeich.

„Kaum Minsche sinn su wie se schinge“,
saatste un mer möht jönne künne.
Schon nett dat du en mir vererv häss,
wie Opa`s Häng un dieh Jeseech.

Ich weed mich ahn dat Deil jewönne
un mich vun jetz ahn öm en kömmre,
öm dinge stolze, staatse, schöne,
monströse Chippendale Desch.