Album: Unbekannt
Wie Die Sichel Vum Mohnd

1)
Ne schwazze Hungk, en Hängematt un e Booch,
et räänt en't Meer, als kräät et nie jenooch.
Petroljumfunzel dös' leis für sich hin,
woor dat Wind?

Manila's wigg, Europa bloß noch 'e Woot,
Deutschland ess janix ... nie jet vun jehoot.
Ne Gecko laach un irjendjet rüsch verbrannt.
Wat'e Land ! ! !

Refr.:
En mingem Booch, dä driev vüür sich hin.
Weed dä ahm Engk noch belohnt?
Kann et sinn, dat ich neidisch benn
un scharf wie die Sichel vum Mohnd?

2)
Sujet wie Brandung hührt mer leis, ävver kaum.
Du sprichs em Schloof, ich köhm jähn vüür'n dämm Draum.
Dä Krämerlaade jäjenövver mäht zo,
dann ess Rauh.

Wigg drusse ahm Horizont: Sibbe, nä aach
Fescherbootlampe, su wie jede Naach.
En, em Moskitonetz jefangene Fee
ess schon he.

Refr.:
En mingem Booch, dä driev vüür sich hin.
Weed dä ahm Engk noch belohnt?
Kann et sinn, dat ich neidisch benn
un scharf wie die Sichel vum Mohnd?

3)
Ne Hahn kräht heiser, baal ess et su wigg,
weil sing Arena waat, die Sanduhr tick.
Wie Noodelstech en schwazzem Samp funkle Stään.
Hann dich jähn ! !

Ich lääsch dat Booch fott, weil ich nix mieh kapier.
Drievejeloose weed sich, phantasiert.
Dä Jenerator stoddert, sump un weed still,
still, still.

Refr.:
Weed dä ahm Engk noch belohnt?
Kann et sinn, dat ich neidisch benn.