Het is mistig langs Amsterdam's grachten songteksten

Ja, vroeger had je geen geluidsinstallaties en daarom spraken de mensen vroeger ook veel duidelijker. Op rijm. Kun je in de oude toneelstukken nog merken "Wees bedaard, nu trek ik mijnen zwaard". Dat bestaat niet meer. Ik zie 't al op De Dam: "Ei ei hip, dit is de laatste druppel, nu trekt de kip zijnen gummiknuppel". Ja, dat kan niet meer
Ja mensen, ik zeg altijd maar Amsterdam is lastig, maar welke vrouw is dat niet



Amsterdam houdt verstillend haar adem in
't Is mistig langs roerloze grachten
De Amstel brokaat zich in 't warmende licht
Uit de gevels van oude geslachten



De Dam, die kan daveren, van rellen belust
Wordt gekust door voorzichtige klokken
De lamp van een lusthuis verschittert tot ster
Is de stad van zichzelf geschrokken



Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam



De vonk van een tram, diamant op 't fluweel van de nacht
Naar een zilveren morgen
't Neon versluiert als bruid van een stad
Haar armen, zij voelen de zorgen



De hippies zijn stil, want 't pand is zo oud
't Kraakt, want 't staat er al eeuwen
In 't goud van de lucht, boven oud Amsterdam
De flonk'rende, wiekende meeuwen



Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam



't Damrak is stil, als een kindje dat slaapt
Gehelmde agenten zijn verre
't Stoplicht verfeest in 't warrige licht
Van de auto's, tot glinst'rende sterren



De boom van 't park, als ragfijn colier
Geschenk van een eeuwig vertrouwen
Wie Amsterdam ziet, in haar feest'lijke kleed
Zal 't geloof in haar altijd behouden



Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam, Amsterdam



Amsterdam