Sociale dienst songteksten

Het moet ergens in het midden van de jaren tachtig geweest zijn dat onze samenleving, als geheel, opeens
een heel stuk opschoof naar rechts
Ik stond even niet op te letten, dus ik bleef staan was ik opeens links
Nog geen man overboord, want ze bleven gewoon mijn uitkering storten. Totdat ik een paar jaar later
ineens een oproep kreeg van de Sociale Dienst voor een halfjaarlijks controlegesprekje, zo'n halfjaarlijks
controlegesprekje dat gemiddeld altijd maar eens in de drie jaar plaats placht te vinden
Goed, ik ga daar dus heen, ik bedoel, ik zat er al een paar jaar bij, naar ik aannam tot volle tevredenheid
van beide partijen. Maar ik zit daar dus eind jaren tachtig bij mijn contactpersoon in zijn hokje en ik heb
m'n tweede kopje koffie nog niet eens op of die man begint me toch extreem rechtse taal uit te slaan
Iets in de trant van: "Ga jij nu eens werk zoeken, joh". Ik doe geschrokken en verbijsterd enkele stappen
naar achteren. "Jaha", zegt-ie, "anders zoeken wij wel werk voor je hoor, dan ga je maar tomaten plukken
in het Westland of zo". Ik zeg: "Tomaten plukken in het Westland??? Moet je eens luisteren, WILLEM!!!,
mijn credo luidt dan weliswaar: 'Carpe diem', pluk de dag. Maar niet de hele dag"
"Ja", zegt-ie, "het kan nog erger, je kunt ook asperges gaan steken, in Limburg liggen de asperges te
rotten in de grond"
"Ja", zeg ik, "is dat mijn schuld? Het was mijn idee niet om ze er in te stoppen in the first place. Wat mij
betreft hadden ze rustig in die blikjes bij Albert Heijn mogen blijven zitten en laten degenen die ze in de
grond hebben gestopt ze er nu maar zelf uithalen ook!" Wat dat aangaat heb ik een diepgeworteld
rechtvaardigheidsgevoel. "En daarbij", zeg ik, "WILLEM!, om nou iemand van mijn kaliber met z'n
handen te willen laten werken, sorry hoor, maar als ik had gewild, had ik vijf jaar geleden al een
uitstekende job gehad"
Dat laatste had ik beter niet kunnen zeggen, tien tellen later stond ik op straat met helemaal niets meer,
zelfs geen uitkering. Ja, wat moet je dan he? Nou ben ik dus niet zo'n type dat dan maar z'n hand op gaat
lopen houden. Ik ben meer een aanpakker, om zo maar te zeggen
Dus wat doe ik, ik schrijf me in bij een aantal uitzendbureau's: zesendertig om precies te zijn. Wat denk je
wat er na vijf jaar gebeurd is
Inderdaad: niks! Sta je toch vijf jaar lang ingeschreven bij zesendertig uitzendbureau's
Weliswaar als astronaut, maar toch