Bırakma Beni Sözleri

Sensiz geçen günlerimin ne tadı var ne tuzu! Yaşıyorum
böylece her gün ölerek. İnsanlar içinde mazlum bir çocuk
gibi acı çekerek. Duyuyor musun sevgilim; Yalnızım ben;
üzgünüm ve de mutsuzum ben. Yaşıyorum böylece her gün
ölerek. Yığınlar içinde her günüm kabus gibi geçer
yaşamak,
için yaşamak! Sevgilim söyle neden bıraktın beni;
Yalnızlığa mahkum bir başıma beni? Gözyaşı çölünde gece
oldu yine bak, yağmur yağıyor! Ama gezilmez ki sokaklarda
sensiz; Yavan ve yalan; yavan ve yalan tüm bu yaşananlar.
Boşa geçer günler gözüm karardı; Anlamsızlık kapladı tüm
ruhumu; karanlığa çeken beni yiyip bitiren
Mektuplarını okuyorum; mektubun elimde; Gün ve gün
yazılmış
gözyaşı kokan. Fotoğrafın işte -yaşam kokan sevgilim-
elimden düşmez. Söz vermiştim sana 'umudun ölmez'. Bir
çocuk gibi safça güleceğim; hep güleceğim! Hayır, hayır
sevgilim; gözyaşım engel buna; gülemem ha! Veremediğim
yanıt bir başkası! İşte elimde mektubun: 'Sevgimle mi
öldürüyorum seni ben sevgilim; Sevgimle mi boğuyorum seni
ben' diyorsun. Gözyaşıma hakim olamıyorum sevgilim; İçim
içimi yiyor, daralıyorum ben. 'Gel yanıma sevgilim, sarıl
bana' diyen, 'Seni seviyorum' diye başlayıp giden. Seni
seviyorum, seni seviyorum! Duy beni ne olur 'seni
seviyorum
ben' yapayalnız burada, Karanlıkta. Değil bu sevgilim,
yaşam bu değil; Yaşam sensiz güzel değil sevgilim.
Sanma sakın göremem buradan sevgilim; Sil gözlerini ne
olur
dayanamam ben. Sen hep mutlu olmalı, sen hep gülmelisin.
Söz vermiştin bana: Güneşli bir günde kaçacaktık
çocuklarla
uzaklara, ormana! Salacaktık gökyüzüne uçurtmaları biz!
Gülecektik hep biz, gülecektik sevgilim. Düşler bozuldu,
güller soldu burada. Kırıldı kolum, döküldü yaprağım!
Hatırla sevgilim, hatırla yağmuru; Sağanak gibi aniden
yağan yağmuru. Sarılmıştın bana sen yağmur altında coşup;
Bırakmıştık kendimizi...! Ne var, ne yok üstümüzde çıkarıp
attık; Saatlerce sevişmiştik o gün yağmur altında!
Cennetteydik biz, seninle ormanda, yağmur
altında. 'Yaşamak
çok, çok güzel' demiştin. Değil sevgilim, değil bir tanem;
Sen ölünce sevgilim öldü dünyam; Sevgilim benim de öldü
dünyam!
Bırakma beni! Bırakma ne olur sevgilim; sensizliğe,
yalnızlığa, gözyaşına Sensiz geçmez bu günler sevgilim;
Ben
sensizim, ben yalnızım, yalnızım; Ben yalnızım, yalnızım
ben, yalnızım!