Magazin Maymunları Sözleri

Siyah beyaz kopuk filmin dönen makarası. Karası ve yarası
gözlerimde yaklaşan, anlık vuran sahneler. Kabusum olur,
yıkar beni dönüp duran yelkovan. Yıllar yılı pişirip
önümüze konan o, yine aynı maskeler; gerçeği gizleyen
şatafatlı hayatlar! Yaşadığım bu sokak ve bu köhne
mahalle.
Ölümü bekleyen bitik, yitik yüzler! Yükselen beddualar,
aman dilemeler... Hep biriken kiralar, ödenmeyen borçlar;
devletin yüzüne çarptığı bu faturalar... Oysa, tek
istenilen, önce tok bir karın. Ne fayda eder? Oyunları
unutan nice dilsiz çocuklar! Fakirin kuruntusu zenginlik
avuntusu. Tek penceresi bu cızırtılı televizyon!
Açıldığında beliren bilindik maymunlar, kapandığında
sırıtan yine aynı mahluklar... Erkek çocuğunun gönlünde
İlhan Mansız yaşar. Kızlar var ya kızlar, onlar da Hülya
Avşar'a tapar. Kurtuluş reçetesi! Ekranları dolduran bizim
Cüni Arkın var ya; kafirlere tokat atan, reklamlarda cirit
atan, kolunda da manita. Bir koyan, ama o, üçün birini
alan
benim cici başkanım Özal olma sevdasında...! Sene 91;
hatırla o Körfez Savaşı! Yanlış dünyaya doğan yalınayak
bebekler. Piyon niyetine öne sürülen yine aynı gençler!
Emir veren yine o pili bitik moruklar. Çirkinlik abidesi
kadirist ayaklar; ana haber bülteni, önündeki rotası.
Bitmeyen bu oyunun yeni kırım noktası. Meclisin tavanında
çiğ köfteyi yoğuran. Adam gibi oturup konuşamayan o
Tatlıses'in, Tuncer'in tayyareden filmleri? Satılmış
kalemlerin kucağına doğan bu yeni kayıp bir nesil?
Sahibidir embesil! Nina, Mina fark etmez; daha nice genç
kızlar! Kara toprağın bu tek dinmeyen öfkesi! Şimdi ekmek
tekmesi eli kirli tetikçisi. Rüşvetçisi, bekçisi, Ankara
Tiftik Keçisi. Kafadan da kontak! Dönmelere lanet eden eli
kirli kazmalar, yontulası hırsızlar... Hepsinin ortasında
yitip giden kayıplar, çöküp giden omuzlar, bükülen
bilekler, yarım kalan rüyalar... Bir koyup üç alan yeni
dünya düzeni: Büyük koy, büyük oyna! Durma yan; dayan! Sen
ol karşı koyan! Yükselen bu mazlumun bitmeyen cehennemi?
Sarı sarı liralar, magazinde kimler var! Maymun var!
Maymunlar!